εμπιστεόομαι

1. μετ. верить, доверять; поручать; вверить (книжн.);

εμπιστεό τό μυστικό — доверить тайну;

του εμπιστεότήκε τον πόνο του — он поведал .ему о своём горе;

τό εμπιστεόομαι στην φροντίδα σας — или σας το εμπιστεόομαι — а) я доверяю это вам; — б) я полагаюсь на вас;

δεν τον εμπιστεόομαι — я ему не верю;

2. αμετ. довериться, полагаться;

εμπιστεόομαι σε κάποιον — доверяться кому-л.